به طور کلی سکو sakkow یا سکوsakow (سکوب هم نوشته‌اند) به انواعی از سطح‌های تخت بلندتر از سطح زمین گفته می‌شود.د رواقع سکوبه معنای سطحی بلند یا محلی برای نشستن یا ایستادن، یا دردوران اخیر محل توقف وسایل نقلیه (مانند سکوهای قطار، سکوهای فرودگاه) است. سکو هم طبیعی و هم مصنوعی ساخته می شوند.

اگر سکو را با اسکو درزبان ترکی یکی دانیم اسکو به معنای چاله سنگی است و از واژه اسکوت یونانی به معنای پیاله گرفته شده است به دهخدا زیر واژه سیت مراجعه شود

واگر بخواهيم باز اين كلمه را از نظر دستور زبان تركي آذربايجاني بررسي كنيم بايد گفت : « اسكويه » كلمه‌اي است مركب كه از دو كلمه « ا س = اوس = اوست » به معناي « بالا » كه « ت » كلمه اوست در موقع تلفظ در زبان شفاهي مردم حذف شده و تبديل به « اوس » مي گردد و در نوشتار فارسي « واو » كلمه نوشته نمي‌شود، لذا از كلمه مستقل « اوست » تنها حروف« ا س » باقي مي‌ماند! اما در مورد قسمت دوم كلمه بايد گفت: « كؤي » يعني آبادي. كه كوي و كوچه از همان كلمه مي باشند یعنی ابادی بالادست.

بنابراین تل سکو را می توان به معنی تل های بلند وصاف معنی کرد که به ظاهر انها نیز شباهت دارد

البته برخی تلسکو را در واقع کوتاه سده تل سه کوه می دانند یعنی تلی که دارای سه قله یا بلندی است

مکانی در داراب به نام تل سکو وجود دارد که مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در سال ۱۳۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.