ر ضرورت پژوهش وسپس طراحی و دوخت پوشاک سنتی مردم شهر فسا*

پوشاک مردمان ایران، با گونه گونی بسیار ، گنجینه‌ای ارزشمند از فرهنگ و تاریخ پربار ایران زمینند.لباس‌های بومی هر ناحیه ای از ایران وجهان ، بر پایه اقلیم، مواد بومی ، آداب و رسوم و سبک زندگی انان ،در گذر روزگاران پدید آمده و نسل به نسل به امروز رسیده است.

لباس مردم شهری باروستایی تفاوتی اندک ولی لباس های عشایری تفاوت بیشتری با پوشاک باشندگان شهری و روستایی داشته است.

نگهداشت و باز آفرینی مجموعه پوشاک مردمان هر شهر وشهرستان، نه تنها پاسداری از میراث گذشتگان است، بلکه در نگهداشت هویت ملّی و تقویت حس درونی به فرهنگ هر سرزمین موثر است.

استفاده از لباس‌های محلی در مراسم و جشن‌ها، اگر بجا و درست انجام شود می‌تواند در کنار گیرایی و دلپسندی، باعث بازآفرینی لباس‌های سنتی به وتقویت صنایع دستی و کارافرینی شود.

شتابزدگی ، بی برنامگی ، هزینه نکردن و درامد محوری و.. در شهرستان فسا سبب شده تا برخی افراد ؛ گروه ها وپیشه ها در مراسم های مختلف فرهنگی برای گردشگران ومیهمانان فراشهرستانی تنها از یک نوع لباس عشایری بهره گیرند

دلیل این امر را می توان عوامل اصلی دیگری از جمله موجود نبودن تنوع در پوشاک های منسوب به فسا ازیک سو و انجام نگرفتن تحقیقات کاربردی و فرق نگذاشتن بین پوشاک شهری ؛ روستایی و عشایری ازسوی دیگر دانست.بهره گیری از لباس عشایر درمراسم شهرستانی نمی تواند نگاره ای شایسته از تن پوش وجامه مردمان این کهن دیار را در نظرگاه دیگران ارایه نماید.ودرواقع نوعی دفاع بد است که خود بدترین نوع حمله وگل زدن به دروازه فرهنگ خودی است !!!

شهر وشهرستان فسا ،با پیشینه ای بیش از هزارسال در تولید بافته های نساجی و لباس های «فسا ساری» و طراز های چند رنگه زربفت وآبی پر طاووسی ،شایسته داشتن لباس های متنوعی با زمینه بومی وتاریخی است‌در طول زمان شهرستان فسا پذیرای مردمانی خونگرم وپرتلاش از اقوام مختلف کوچنده بوده ولی با این وجود وپراکندگی بسیار اقوام درفسا ، نمی توان فسا را شهری با چهره وپیشینه عشایری محض دانست.

شوربختانه امروز به دلیل فراوانی لباس های محلی عشایری حتی به شکل کرایه ای ، هر گاه دربرنامه ای بخواهند پوشاک بومی و سنتی فسا را نشان دهند وبه گمان خودکاری برای نمایاندن فرهنگ سنتی کنندبرپا داشتن چادری عشایربا وسایل مردم شناسی مربوط به آن مثل مشک دوغ و خورجین . پلاس اولین گزینه است وهماره درکنار آن به حضور افرادی با لباس عشایر بسنده می کنند.

دربرنامه ها وجشنواره های گردشگری کمترین نمادی از معیشت ، هنر و پوشاک مردم روستایی وشهری فسا دیده می شود.

دیدن ترکیبی از لباس های عربی ،لری ،ترکی برتن یک فرد به عنوان لباس سنتی مردم فسا در برنامه های گردشگری همان قدر غافلگیر کننده است که دیدن مردانی با لباس روستایی اما باکلاه قشقایی و زنانی با لباس عشایری ولی باسربندهایی که هرکدام اگاهانه یا نااگاهانه از یک قوم وتیره گرفته شده و به شکل امروزی برسر بسته اند.جالب تر دیدن کلیپ رقص با دو چوب کوتاه به سبک خراسانی در برنامه ای با هدف نشان دادن جاذبه های گردشگری فسا ونشر ان درفضای مجازی است.!!حرکات موزون !!! مردمان جاهای دیگر ایران را به جای مراسم سنتی فسا در عروسی ها برای گردشگران به نمایش دراوردن؛ بدعت فرهنگی و تصویر افرینی اشتباه از یک شهرستان درفضای رسانه ها و نسل نو است ...

*تا نکاری ، ندروی*

اگر می خواهیم لباس های سنتی فسا را به تصویر بکشیم و ان را معرفی و به نمایش بگذاریم

باید باهمت مسیولان فرهنگی فسا و...در پروژه ای طراحی ودوخت لباس مردم قدیم شهر وروستاها فسا وحتی اقوام فسایی با هزینه لازم اجرایی گردد .طراحی ودوخت لباس های فاخر با حاشیه های آبی پر طاووسی، نقوش سنتی دست بافت های فسایی، طرازهای چند رنگه زربفت

با نام فساساری اقدامی لازم وشایسته است که دیر یا زود باید اجرایی شود و لباس قدیم مردان ومهر بانوان روستایی وشهری فسایی تهیه گردد تا

از آشفته بازار پوشاک سنتی فسا بتوان با سلامت گذشت ...درکنار پوشاک لازم است بدانیم در مراسم شادی مردمان گذشته شهرستان فسا چه اداب ورسوم وحرکات شاد، دسته جمعی وموزون و...وجود داشته که با باز افرینی برخی از آنان نخواهیم ومجبور نشویم وام دار فرهنگ سنتی دیگر مناطق باشیم .

در گفتار ، نوشتار وکردار باید میراث های فرهنگی را پاس بداریم؛ نیت نیکو داشتن کافی نیست!!!

جلیل رضازاده